A miña saltarina

A Sabela costoulle traballo empezar a saltar pero, como tantas outras cousas, conseguiu facelo. O truco, neste caso, está en ter seguridade e confianza nun mesmo, polo que trato de estimular o seu salto favorecéndoo con distintas estratexias que vou ir compartindo por suposto aquí. Son traballos que fago tamén para o equipo de motricidade, tarefas que teño pendentes desde o verán pasado. Por iso elaborei unha pequena ficha cun circuito de salto sensorial que fixemos.

Aros con diversos materiais (papel de seda, papel crepe, telas, arroz, confetti, o que se vos ocurra que non sexa moi esvaradizo) e obstáculos que poidan servir de excusa para crear unha historia arredor do circuito de saltos, por exemplo, esta vía de tren que coloquei pode ser unha víbora ou un caminiño que se perde polo bosque, a escoba da bruxa, etc

Encántalles notar as texturas das telas e papeis nos pés porque, por suposto, este circuito hai que facelo descalz@s!!

Culminamos os experimentos sensoriais do día con dúas suxestións das hierbitas (en concreto esta idea de Sonia Borrás): unha tina sensorial de cereais e pompons (o que máis lle gustou a Sabela foi meter os pés) e un globo con fariña dentro para modelar.

Ah, esquecía subir a botella sensorial con canicas que fixen tamén esta semana. Un consello, poñede moitas canicas nunha botella transparente, porque nas azuis vese peor. Menos mal que o son das bólas óese igual. Xa sabedes que estes traballos inspirados nos materiais de El sonido de la hierba al crecer, sempre se poden versionar e desfrutar de mil maneiras.

O abanico tamén foi unha ferramenta de xogo. Xa que aos meus peques aínda lles resulta moi difícil facer un de papel (intenteino Cachito), xogamos cos de tea.