Por que será que cada vez que me toca falar con algunha das persoas que están implicadas de algunha forma no entramado administrativo dos organismos educativos acabo de mal humor? O título desta entrada, en realidade, non é xusto, porque o que me atopo non soe ser unha moratoria ou un "vuelva usted mañana" como o de Larra, senón máis ben: "eu diso non sei nada, a lei non contempla iso, a ver se miro pero non nos toca neste departamento..." e similares.
Sei ben que no mundo da educación hai grandísim@s profesionais, por sorte, pero as dificultades que se poden chegar a atopar uns pais cando se internan no labirinto que supón buscar as mellores solucións educativas para @ seu fill@ fan que atopar ao minotauro pareza unha quimera.
Ás veces nin sequera é que sexan "bordes" nin malencarad@s, simplesmente, que non están preparad@s para afrontar ningunha situación que se saia "do papel". E iso, moito me temo, que sucede máis veces das que se lles pasa pola cabeza cando redactan eses "papeis", polo que o seu traballo é buscar unha solución para tod@s, gústelles ou non.
