A verdade é que o título do post de hoxe, o nome co que se coñece no estado español a película de Billy Wilder "Some like it hot" pouco ten que ver co título orixinal desta grandérrima e divertidérrima peli, pero moito coa ausencia de filtros e cortapisas coa que soen vivir e enfrentrse ña vida @s nos@s peques.
No final dun 19 de marzo, data marcada oficialmente como Día do Pai quero reivindicar dúas cousas, a primeira delas é a necesidade de tirar dos nosos ollos eses filtros, eses cristais que nos fan velo todo, absolutamente todo distorsionado. Moit@s de vós reacionaredes ante esta invitación pensando "Non, eu non teño prexuízos"... Seguro?
Pensade un pouco. Nunca lle dixestes aos vos@s peques "Iso non se fai" porque o que facían era algo socialmente mal visto (aínda que non fose nada realmente malo)? Nunca puxestes nas súas mans algún xoguete ou un obxecto só porque "se supón" que é un xoguete ou unha cousa para "nenos" ou para "nenas"?
Por sorte, @s nos@s fill@s dannos leccións diarias, como a que me deu hoxe o peque da casa. Iago ten agora 20 meses. Só espero que dentro duns anos actúe coa mesma naturalidade coa que actuou hoxe cando se empeñou en porse as saias da súa irmá e cando foi ao cole vestido cunha delas e xogou no xardín sen sacala de enriba. Ogallá que nunca teña filtros que lle impidan facer algo que lle apetece facer só porque está socialmente mal visto.
Eu, pola miña parte, tentarei facer o meu traballo e non poñerllos, nin a el nin a Sabela, que segue sen telos, por sorte. A ver se o consigo...
A segunda cousa que quería reivindicar hoxe é un mundo sen "Días de", sen días no que o único que se procura é vender e sen días nos que se teñan que reclamar dereitos que deberían estar garantidos para tod@s. Por iso apoio o Día Mundial de Concienciación sobre o autismo desexando que ese día poida desaparecer.
No hay comentarios:
Publicar un comentario