De como Baby Einstein nos salvou a vida

Moitas veces oiríades dicir que a chave para que @s nen@s fagan algo está na motivación. Sei que é unha "perogrullada", pero unha verdade coma un mundo. Se saben que van obter algo que lles gusta de verdade, traballan de moi boa gana, con ledicia e ilusión.

Con Sabela non conseguiamos atopar ese elemento, poucas cousas a motivaban... até que Baby Einstein chegou ás nosas vidas. Ao principio eses dvds non lle facían moita gracia pero co paso do tempo conseguimos que fixese torres, puzzles, encaixes, que xogase á pelota con nós ou que buscase cousas sabendo que ao final tería como premio o seu dvd de Baby Einstein. Non é que queira eu facerlle publicidade gratuíta, nin que sexan a panacea, simplesmente, con Sabela, funcionan.

Cada un ten que buscar o seu propio Baby Einstein, pode ser a comida, un xoguete favorito, ou a cousiña máis pequena que se vos ocurra, sempre que lles ilusione, vale. Por suposto, hai que ter moito coidado, porque se trata de conseguir que chegue un momento en que as actividades que queremos que fagan para ter o premio acaben interesándolle sen premio algún despois. Iso é o máis difícil, si, ás veces é cuestión de ter moooooita paciencia.

Tamén é importante saber integrar eses intereses do peque ou a peque na aprendizaxe. Con Sabela, tentamos sacar proveito dos dvd nos que se fala de partes do corpo ou nomes de animais, pero con outros intereses pode ser máis fácil. Por exemplo, se se interesan moito por un boneco úsase para introducilosno xogo figurativo, se lles gustan as construccións, xa temos un arma perfecta para traballar a motricidade fina e a imaxinación, etc

Sempre hai que botarlle un pouco de imaxinación ;)

Outro exemplo, a frauta de émbolo, a Sabela encántalle, así que a usamos moito para tentar ensinarlle a diferencia entre "arriba" (mentres a subimos ao ritmo da frauta) e "abaixo", (mentres a baixamos).